belevenissen-van-de-leden-van-de-prcb.doc
NADENKEN
28 april ben ik volgens de planning van Arthur in de club aan de beurt voor een spreekbeurt en ik meldde het al eerder dat ik na zit te denken over: WAT maken we nu EIGENLIJK mee? Laat ik dat dan nu maar proberen hier onder woorden te brengen…als een spreekbeurt
Ja, Wat maken we eigenlijk nu mee?
De jaren die vooraf zijn gegaan aan deze periode, waren toch wel heel bijzonder. Bijzonder omdat wij, hier in West Europa vanuit onze comfortabele stoel, in ons comfortabele huis, ontwikkelingen in de wereld waarnamen die je eigenlijk niet voor mogelijk hield.
We zagen dat Europa zich meer en meer ontwikkelde tot een sterke eenheid met één eigen munt en weer later dat die eenheid barsten en breuken begon te vertonen en verzwakte
En we zagen dat de welvaart in het Westen enorm toenam dankzij de massale goedkope productiecapaciteit in het Oosten en we zagen ook dat mede daardoor China zich tot een wereldmacht ontwikkelde
En al die tijd zagen we dat de spanningen in het Midden Oosten zich als maar verdiepten ondanks of dankzij “goed bedoelde” interventies.
We zagen dat door toedoen van prijsvechtende luchtvaart-piraten hordes mensen naar alle uithoeken van de aarde gingen vliegen en we zagen dat alleen in ons land het aantal massa festivals in korte tijd van 3 vier per jaar naar 1000 “events” uitgroeide.
We zagen legers vluchtelingen op drift raken. Sommigen verdreven door oorlogsgeweld anderen gedreven door de wens voor een veilige toekomst. En we zagen dat grote leiders er geen raad mee wisten..
We zagen dat jaar over jaar de ongelijkheid tussen mensen groeide. Dat een handjevol mensen verreweg het grootste deel van de “rijkdom” op aarde in handen had gekregen en we zagen dat die ontwikkeling doorzette.
We zagen ook dat de aarde in allerlei opzichten door de mens geweld werd aangedaan; en een aarde die zich dat niet zomaar liet gebeuren. En we zagen mensen die daar spoorslags verandering in wilden aanbrengen en anderen die dat helemaal niet zagen zitten.
Meer dan ooit verlang je er dan naar dat er mensen opstaan die dat alles overzien en met kracht van argumenten, anderen meekrijgen om deze ontwikkelingen tegen te gaan…maar….
We zagen het omgekeerde gebeuren. De meest bizarre leiders van grote landen worden door het volk op de troon gezet!! En zij verergeren de verkeerde ontwikkelingen….En vele goedwillende leiders worden door populisten in het nauw gedreven.
En dan komt er een onbekend virus en die legt de hele wereld plat!!
Dat kan geen toeval zijn….hoor je hier en daar
En los van allerlei complottheoriën “zit hier toch een Hoger Macht achter!” hoor je hier en daar en ik las een antwoord van een leider van een Pinkstergemeente op de vraag “Heeft God ons dit aangedaan voor alles wat wij hebben misdaan?” En dat antwoord luidde : “Nee, niet God, maar de mensen, wij mensen zelf hebben ons dit aangedaan” . Dat was een wijs antwoord. En wat nu ??
En dan lees je en hoor je veel mensen zeggen” dit kan een kantelpunt worden; zoals we het deden, deden we het niet goed, dat moet nu anders gaan” en meer van dergelijk uitspraken met een hoopvol perspectief.
En als je ziet hoeveel mensen zich nu uit de naad werken voor anderen ,met gevaar voor eigen leven en dat we daar niet 1 minuut stilte nee 10 minuten applaus voor organiseren….ja dan zou je haast gaan denken dat we eindelijk “het licht” zijn gaan zien. Nu gaan we de accenten verleggen…. nu worden we wijs….. dit wordt de omslag!
Maar ik krijg het niet voor elkaar om die hoop me eigen te maken…
Ik ontkom er niet aan te denken: Hé, weer een keer een pandemie, gaat weer over en 24 uur na het opheffen van de lockdowns is alles weer terug bij af.
Hoe langer hoe meer verlang ik er naar dat we in “De Engel” weer bij elkaar kunnen komen om hierover van gedachten te wisselen…..maar misschien kan dat ook via dit medium.
Ik zie uit naar reacties…
Houd afstand en de Moed erin!!
Groetjes
Joop
PS: Fijne Willem Allesanders-dag ( Dit was de prijswinner in “De Taalstaat” gisteren!)
Beste clubs, verenigingen,
Het zijn onzekere en moeilijke tijden. De ingrijpende maatregelen rondom het coronavirus raken ons allemaal. Ook jullie als club en vereniging. Het is logisch dat je vragen hebt over hoe nu verder. Als coöperatieve Rabobank zullen wij ook nu die stap extra blijven zetten voor onze klanten en leden. En voor jullie als club.
De campagne Rabo ClubSupport, waarbij we zoals ieder jaar een deel van onze winst investeren in clubs en verenigingen door het hele land, stellen we naar aanleiding van de coronacrisis en de bijkomende maatregelen uit tot na de zomerperiode. Een passende beslissing in deze veranderende situatie. Met Rabo ClubSupport in het najaar werken we samen aan oplossingen die goed zijn voor jou & goed voor de wereld om je heen. Juist dán.
In de aanloop naar de zomerperiode worden jullie uitgenodigd om je aan te melden voor Rabo ClubSupport. Vanaf begin september starten we de aanmeldperiode. De exacte tijdslijnen en aanmeldmogelijkheden worden tijdig met jullie gecommuniceerd.
We wensen Past Rotarians Bollenstreek veel sterkte de komende periode en we kijken er naar uit om in het najaar weer samen op te trekken.
Vriendelijke groet,
Rabobank Bollenstreek
De Tijdsbesteding in tijden van Coronacrisis
Van Ton Millenaar
Sinds mijn status van “Pensionado”, nu alweer zo’n 10 jaar, verblijf ik
steeds met mijn echtgenote Masako in het Voorjaar en in het Najaar in Japan
.Wij kijken uit op het laaggebergte tussen Osaka en Nara. “In ( delen) van de
zomer en winter woont Masako woont met mij aan de Vossevaart in Hillegom .
Vorig Najaar kwam hieraan een abrupt einde omdat ik in het Spaarne
Gasthuis een chemobehandeling moest ondergaan .Gelukkig heeft deze
behandeling een positief effect gehad en ik was erg verheugd dat ik dit
Voorjaar weer voor Osaka kon boeken . …Edoch door Corona is er een “kink in
de kabel gekomen .”Ik kan een lang verhaal kort maken omdat iedereen van de
draconische maatregelen op de hoogte is . Door het intercontinentale
vliegverbod verblijft Masako in Osaka en ik als- onbestorven- weduwnaar in
Hillegom . Ik mis haar erg hoewel wij natuurlijk digitaal( telefoon; email en
skype ) dagelijks contact kunnen houden. Het vooral moeilijk omdat het einde
nog niet in zicht is .
Wij beseffen echter nu pas goed hoe bevoorrecht wij al die tijd zijn
geweest .Wij konden de periodes altijd op onze wijze plannen ;Vooralsnog is
die tijd voorbij . Ik ben steeds erg gesteld op het leven in verschillende culturen
die ik interessant blijf vinden ;temeer omdat ik mij in Japan nuttig kon maken
.In deze cultuur wordt de ervaring van senioren gewaardeerd. Ik kon mijn
ervaring in de zorg voor mensen met een beperking inzetten omdat zij in deze
policy wat achter waren( o.v.t! ) op die van Nederland.
Door Corona is het nu voor mij een tijd van bezinning . ik heb de tijd om
boeken te lezen, vooral historisch boeken, waar ik vroeger geen tijd ( lees :
geduld) voor had en die geduldig wachten om opgepakt te worden .Ik kom nu
ook toe aan de archivering/herschikking van boeken en documenten ;hetgeen
ik heel lang voor mij uit geschoven had . Ik huldigde het adagium “dat komt wel
in de toekomst als ik minder mobiel word”. Die toekomst is dus nu aan
gebroken. Het is fijn dat ik er nog lang niet mee klaar ben; ook omdat ik-al
rangschikkend – associatief weer op nieuwe uitdagingen kom. Het werkt in elk
geval rustgevend nu naslag-materiaal eenvoudiger te vinden is .
2
Op deze wijze word ik aangespoord om ook nieuwe artikelen te schrijven
voor onze website ( zie www.wendingconsultants.nl ) Zeker nu er door Corona
de coaching activiteiten ook stil liggen .Dat vraagt wel zelfdiscipline omdat mij
steeds allerlei zaken te binnen schieten die ook moeten gebeuren en contacten
vanuit mijn netwerk die ook hoognodig gebeld moeten worden . Ik koester
heimelijke bewondering voor auteurs die in afzondering elke dag de nodige tijd
nemen om een boek te schrijven ,zonder afgeleid te worden door prikkels van
buiten .
Ook al omdat mijn behandelend arts mij heeft aanbevolen om flink in
beweging te komen .Ik heb jaar-& en parkeerkaart voor de Amsterdamse
Waterleidingduinen dus die kan ik ook nuttig besteden. Ik probeer de
aanbevolen 10.000 stappen op mijn IPhone te halen( zie boek “te Voet van
Shane O’Mara ) .Daar blijf ik meestal nog blijf ik ruim onder; dus weer een
aardig streefdoel .
Kortom zo probeer ik in een ander zinvol levensritme te komen .IK
huldig daarbij de tegeltjeswijsheid “nooit te oud om nog weer te leren “.
Corona perikelen
Eindelijk gelegenheid over ons wedervaren te verhalen. 28 februari Tonny wordt 86 jaar, wordt gevierd op de 29e en de eerste maart bij ons thuis voor de familie, Corona is nog een “ver van ons bed” show, de oudste nodigt ons uit voor de week daarop in Nuenen, wij blijven slapen en worden op Zaterdag verrast op een bezoek aan Breda , een bezoek aan onze oude buren in een verpleeghuis in Ulvenhout en met in de middag een nostalgische VVV rondleiding door de stad Breda, tenslotte is Tonny een Bredase en hebben wij er gezamenlijk vele jaren doorgebracht. Prachtig voorjaarsweer iedereen op straat en in het Valkenberg, het park tegenover de “Academie” waar ik, lang geleden, ben opgeleid. We genoten van de rondleiding, met een geweldige rondleidster, een echte Bredase met wie we vele ervaringen en geschiedenissen konden delen. Zondag 8 Maart weer naar huis. Niets aan de hand. Dinsdag 10 Maart word ik ziek, een heftige luchtweg infectie, bronchitis, hoesten, benauwdheden, verhoging tot 38, voel me beroerd, proef niets meer, ruik niets meer, geen trek in eten, toch geen neusverkoudheid, 3 dagen later wordt Tonny ziek met dezelfde verschijnselen > 38 , Inmiddels slaat het coronavirus in Brabant en elders hevig toe, de huisarts stuurt haar, met mij, naar een zojuist opgericht coronacentrum in Leiderdorp,
Na een nietszeggend onderzoek aldaar wordt er niet getest, er is te weinig testcapaciteit, je moet bijna dood zijn wil men je testen, we worden naar huis gestuurd met de printa: tenminste 14 dagen het huis niet meer uit en alle contacten vermijden, daar gingen we dan en daar zaten we dan. Hebben we corona besmetting gehad??? Mijn adagium is altijd: “meten is weten” wanneer op de televisie onze bewindsman onder verwijzing naar het advies van de WHO testen, testen, testen, wordt gevraagd over het testen wordt dat weggewuifd, zo van dat is nu niet onze prioriteit (waarschijnlijk wist deze bewindsman, de enige minister voor gezondheidszorg in Europa die nooit eerder iets te maken heeft gehad met de gezondheidszorg, niet eens wat de WHO doet en is, nl: het wetenschappelijk orgaan dat al sinds 1923 de gezondheidszorg in de wereld monitort en ondersteund,) onze aandacht gaat nu op de allereerste plaats uit naar de IC capaciteit. Wanneer je niet test weet je als beleidsmaker niets en doe je maar wat, we worden doodgegooid met cijfers van het RIVM, die gaan alleen over ziekenhuisopnames , in ziekenhuizen overledenen ( de werkelijke aantallen liggen vele malen hoger blijkt uit statistische gegevens over overledenen in N. Brabant) Ik nodig de lezers van dit epistel uit, eens naar de site van het RIVM te gaan op het kaartje te klikken en te zoeken naar het aantal besmettingen in de gemeente Lisse, je ziet dan dat er in de gemeente Lisse 17,4( stand 6 April 14.00 uur) “in het ziekenhuis opgenomen covid-9 patiënten zijn” nee ,dat is dan 17,4 per 100.000 inwoners, reken nu maar eens uit hoeveel daadwerkelijke patiënten er in Lisse zijn en omdat er bijna nergens getest wordt zijn deze cijfers voor zowel de beleidsmakers als het gewone publiek compleet waardeloze cijfers en worden we met een kluitje in het riet gestuurd.
Ik hoor bij het begin van de epidemie in NL de premier op de tv zeggen:” geen zorgen we hebben een van de beste zorgstelsels ter wereld” . Niet dus blijkt bij deze crisis. We bungelen helemaal onderaan op plaats drie van onder werd aangegeven”,
Er is van alles tekort en mis, neem de IC capaciteit, de NL gezondheidszorg beschikte over zegge en schrijven net 1100 IC plaatsen in de ziekenhuizen, Duitsland met een 5x grotere bevolking over 28.000 , het 25-voudige van NL. Zelfs nog op te schalen naar 40.000 volgens Jens Spahn de Duitse minister van volksgezondheid. Bij ons tekort aan testcapaciteit en vloeistof,, opgeleid personeel, apparatuur, aantal IC bedden per 100.000 inwoners, we zijn bijna de slechtste van de wereld.
In de week van 9-16 maart was al duidelijk dat de IC capaciteit dringend moest worden opgeschaald. Wat doe je dan als minister??? Zeker stellen dat dat gebeurd dus aankopen, aankopen.
Op 17 Maart meldt onze wijze bewindsman, dat de ziekenhuizen nog aan het inventariseren zijn wat er nodig is, een dag later meldt de heer van Houten CEO van Philips, dat de enkele duizenden apparaten, die zij nog hadden aan andere landen verkocht waren, omdat er geen NL bestelling lag. Nog 100 waren er voor ons. Toen een kamerlid de minister daarover ondervroeg zakte deze bewindsman in elkaar, dat komt ervan, denk ik dan wanneer je” van toeten noch blazen” weet. Er zijn overal tekorten, beschermingsmiddelen voor al het zorgpersoneel, testvloeistof, testapparatuur, tekort aan competent personeel wanneer wordt opgeschaald naar 2400 IC, enz. enz. Zelfs zorgpersoneel kon maar mondjesmaat worden getest. Dat alles maakt dat het levensgevaarlijk wordt om in een ziekenhuis te belanden.
Inmiddels gaat NL op slot, de premier legt uit dat dat nodig is om en ik citeer: “om groepsimmuniteit te verkrijgen om de meest kwetsbaren te beschermen” hij vertelt ons niet wat groepsimmuniteit is, ik denk dan: groepsimmuniteit dat betekent toch dat tenminste 80% van de populatie immuun moet zijn, dat betekent toch dat 13,5 miljoen mensen in NL de ziekte gehad moeten hebben zolang er geen vaccin is? Of zie ik dat verkeerd? Dat betekent dat we tenminste nog 3 jaar op slot moeten blijven dat is toch onmogelijk?? (Zie ook artikel in NRC next van 6 April terwijl ik dit aan het schrijven ben.)
In dit artikel wordt uitgelegd dat: ten eerste het virus voorlopig in de populatie aanwezig blijft , dat zodra de maatregelen iet of wat worden versoepeld het aantal besmettingen en dus ziekenhuisopnames weer zodanig toenemen dat een deel van de versoepeling moet worden teruggedraaid en zo doorgaand dan zijn we over ca 2 ½ jaar mogelijk zonder beperkingen. Een ding is nu wel zeker: voorlopig zijn we er nog niet van af.
Enfin jullie begrijpen dat ik geen hoge hoed op heb met onze gezondheidszorg noch met onze bewindslieden . De grote vraag is voor ons nu: hebben we corona gehad?? ja of nee, we weten het niet!!!! Niet testen is niet weten.
Inmiddels zijn we na ca 3 weken koorts- en klachtenvrij en vermaken ons in huis en tuin, zien nu met het mooie weer: de vissen, salamanders, kikkers enz. in onze vijvertjes ontwaken, missen nog het protestgekwaak van de kikkers als er een vliegtuig laag overkomt, want er zijn geen vliegtuigen, wat een rust!!
De kinderen ”appen” en bellen bijna dagelijks , een kleinzoon met vrouw en achterkleinzoon zitten al weken vast in Nieuw Zeeland, een kleindochter zit op een Gili island aldaar stage lopend, NW van Lombok, ook vast. Evenals onze zoon, die na een jaar uit Abu Dhabi komend, weer aan de slag moet in Wenen maar nu in Rijswijk aan huis gekluisterd werkt.
We houden jullie op de hoogte, missen iedereen erg
Kees en Tonny
Beste Clubleden en partners,
Hierbij onze ervaringen tot nu toe.
Wij proberen het ritme aan te houden van voor de crisis en staan dan ook op dezelfde tijd op. Het geeft daardoor meer tijd om allerlei zaken te doen, waar anders wel eens de klad in kwam. Wij zijn verwoede wandelaars en daar maken we nu veel gebruik van. Wij missen wel onze tennis en bridge en uiteraard de bijeenkomsten. Afgelopen zondag hebben wij een stuk langs de ringvaart gelopen richting Abbenes. Dit was niet zo'n goed idee, want de natuurlijke geluiden werden overstemd door het geluid van weet ik niet hoeveel motoren. Bovendien lijkt het wel of iedereen een racefiets heeft.
Eenmaal richting Abbenes viel het wel mee en konden wij genieten van de explosie van plantjes in de bermen en de bloeiende bollenvelden. Tegenwoordig teelt men zelfs hyacinten op de klei, wat vroeger ondenkbaar was.
Het is wel een grote strop voor de bloemenboeren en de stalletjes met koopwaar zijn dan ook niet te tellen.
Afstand houden schept weer een heel andere band en men houdt echt rekening met elkaar, de hufters en horken uitgezonderd.
Gelukkig nog niet ziek en we hopen het zo te houden.
Een ieder een goede gezondheid gewenst.
Hans Juffermans
Beste PR vrienden,
Aangezien mijn grasveld slechts 14 m2 bedraagt en kunstgras is heb ik geen Otto hoeven aanschaffen, maar wel heb ik mijn waterpomp, die het sproeiwater uit de sloot pompt weer aangesloten. De nachtvorst is over en met slootwater spaar ik veel kraanwater uit. Hoog in de boom een vogelhuisje bevestigd en de nodige daliabollen gepoot. Morgen gaan de winterbanden er weer af en de allweatherbanden er weer onder. De thermostaat staat weer op zomerstand en zo komen we de dagen weer door. Ik besefte dat het vandaag de eerste maandag van de maand is door het luchtalarm, dat was maar goed ook want ik begon de dagen wat door elkaar te gooien. Maar gelukkig houdt Lous dat prima bij.
Vanavond maak ik een pastaschotel klaar, makkelijk en toch voedzaam.
Hoop, dat jullie allemaal van de zon genieten en genoeg leesvoer hebben voor de komende dagen.
Groet,
Paul
Beste vrienden,
Na de zeer goede berichtgeving van Ed wil ik jullie informeren over een van mijn liefhebberijen: Mijn Grasveld!
Wij hebben ruim 1000m² grasveld en dat vraagt de nodige aandacht. Begin April begint de eerste fase: Met de oude grasmaaier (beeld 1) die zeer zwaar is een over een wals beschikt maai ik de eerste keer. Hierbij wordt het oppervlak goed aangedrukt en geëgaliseerd. Een paar dagen later nadat geen gevaar voor nachtvors meer bestaat ga ik verticuteren (zie 2e foto), en wel 2 keer: 1 keer van oost naar west, en een keer van noord naar zuid. (Het verticuteren doe ik minimaal 2 keer per jaar!) Daarna ga ik het grasveld met gedroogde koemest (MIX 5 van den Haan uit Rijnsburg) bemesten. (zie laatste foto). Ook dit doe ik minstens 2 keer per jaar.
En dan is hete tijd voor Otto (zo noemen wij onze Husqvarna grasmaaier, die wij nu meer dan 10 jaar lang hebben, (zie 3e foto) Die is een geweldig apparaat! 3 dagen in de week maait hij en wel von 9.00 uur t/m 18.00 uur. Naast het gemak is er nog een groot voordeel: Omdat hij zeer veel maait worden er maar heel kleine stukjes gras afgesneden. Deze blijven liggen, verteren en worden dan tot mest. (Een soort zelfbemesting dus). Toch komt het voor dat er wat (met graaszaad, ook van den Haan) bij gezaaid moet worden. Dit doe ik bij voorkeur op een regenachtige dag.
Dit onderhoud kan je altijd doen! Ook in Corona tijden!
Over het resultaat zijn Susan en ik zeer tevreden. Wij het een plaatje!
Groeten Arthur
200405 Mijn grasveld
|
|
|
|
Dag Clubleden,
Ik was eigenlijk toe aan een beurt bij de kapper, maar dat zit er even niet in. Dus bij onze “eerstvolgende” bijeenkomst zullen jullie mij waarschijnlijk zien met een wat “hippie” haardracht, tenzij Ans haar kunsten heeft vertoond.
Omdat je nu natuurlijk van alles leest over mondkapjes en het (al of niet) nut er van zie je allerlei advertenties voorbij komen op internet. Ik denk dat de meesten een vorm van oplichterij zijn. Maar ik kwam toch een site tegen die zorgorganisaties ondersteunt en die een instructie op hun site hebben hoe je van b.v. keukenpapier nog een mondkapje kunt maken. Ik heb de instructie gevolgd en het ziet er niet zo gek uit. De effectiviteit lijkt mij nogal twijfelachtig, maar het geeft je misschien een gevoel van nog iets achter de hand te hebben als het nodig zou zijn.
Voor nieuwsgierigen: www.educared.nl
Groeten,
Cor
Hallo allemaal.
De kerkklok stond stil; de pastoor appte. Ernaar gekeken: oorzaak thermisch uitgevallen. Gereset en gecontroleerd: motor loopt moeizaam aan.
Een week later weer de toren in om de zomertijd in te stellen. We houden de motor in de gaten; als hij weer uitvalt zal er iets vernieuwd moeten worden.
Om de tijd te besteden worden klusjes in huis aangepakt: stootbuffers geplaatst voor het tuinhekje en de schuurdeur, reparatie ventilatie systeem, uitwerken plan zonnepanelen op het dak (3 aanbieders), proefdraaien voor het volgen van de Kerkdiensten in de goede week ( Kerkomroep app gedownload ), mede organiseren het verzorgen van een paasattentie voor koor en kosters enz.. Je wordt wel huiverig de deur uit te gaan: als je kennisneemt van de krant is er veel risico het op te lopen. De COVIDRADAR app geïnstalleerd voor een studie van het LUMC. Op onze ‘vrije middag’ wandelen we ‘s woensdags door de dennenbossen in de duinen. De antioxidanten helpen ons er ook doorheen, zo las ik het ergens.
Tot schrijfs!
Ida en Dick
Beste Past Rotarians,
Dan is het nu mijn beurt om jullie te vertellen hoe wij de virusdagen doorkomen.
Dat is niet zo spectaculair als ik dat vergelijk met al eerder vermelde ontboezemingen.
Yvonne en ik beginnen de dag wat later dan we gewend zijn. Dat ligt ook aan het feit dat we een volledig lege agenda hebben. Dat is nog nooit gebeurd: alleen maar doorhalingen. Soms jammer, maar ook wel eens gemakkelijk.
We beginnen met de kranten: Yvonne met de grootste krant van Nederland en ik met misschien wel de beste krant van Nederland. Als je dan het gemiddelde neemt, zit je meteen goed. Uiteraard met een goede kop koffie. Soms nog wat erbij ook.
Dan tussen de middag een eenvoudige lunch.
Aansluitend worden de wandelschoenen aangetrokken en maken wij ons op voor een wandeling van een uur. Wij verkennen meestal een deel van ons eigen dorp, en verbazen ons er over dat je lopend zoveel meer ziet als met de auto.
Na de wandeling wordt de email bekeken, en/of een boek gelezen. Zelf heb ik nu eens 3 Elseviers gelezen die ik nog achter liep. Ook liggen er nog heel wat boeken te wachten.
Op zich is het wel fijn nu eens een hoop tijd te hebben en dat er niets moet.
‘s Avonds ook weer lezen en tv kijken.
Overdag zijn wij fanatieke radioluisteraars. We hebben op vele plaatsen een radio staan,
altijd afgestemd op Radio 1.
Helaas worden we de laatste tijd overspoeld met het virusnieuws. We hebben er weer een paar woorden bijgeleerd, die we nog niet kenden. Ik noem er een paar: social distancing, targeting lockdown en triage.
Ook ons familieleven is wat veranderd. Vroeger gingen we wat vaker naar elkaar toe. Nu is het familieleven gereduceerd tot nul. Midden maart vierde Yvonne haar verjaardag en ik een week later. Midden maart zouden we hier met de hele koppel eten, maar uiteindelijk kwam er niemand. Mijn dochter en man hebben een medisch beroep en hebben ons bijna verboden (als kwetsbare ouderen) bezoek te ontvangen. Bij nader inzien heel verstandig. Mijn schoonzoon die met een groepje mannen was gaan wintersporten in Oostenrijk, kwam vervroegd terug en werd helaas positief getest op het virus en moest 2 weken in quarantaine. Gelukkig kon hij dat thuis uitzitten, en is nu weer schoon!
Verder missen we een klein beetje het contact met de kleinkinderen. Vreemd eigenlijk, vroeger toen we de boot nog hadden, gingen wij vaak 8 à 9 weken weg en zagen we ook niemand. Maar dankzij de techniek kunnen we prima via Face Time en WhatsApp met elkaar communiceren.
Met behulp van een bijdehandse zoon kunnen we zelfs deelnemen aan een conference call met het hele gezin.
Als we al eens overdag verbinding maken, zien we vol verbazing iedereen gedisciplineerd achter een scherm zitten. Wij verbazen ons erover dat het
onderwijs in zo’n korte tijd alles geregeld had. Daar nemen we ons petje voor af.
Verder missen we de Keukenhof, maar Yvonne heeft op het balkon een minikeukenhof aangelegd en daar genieten we elke dag van.
Tot zover het nieuws van de Kloosterhof!
E. Nieuwenhuis
Kloosterhof 7
Tja, hoe beleven wij dit nu.
Eigenlijk heel goed en ik word lekker rustig. Was ik vroeger 4 dagen per week een paar uur zakelijk in touw, nu is ook dat weggevallen en is het ”moeten” eigenlijk verdwenen. En het valt me reuze mee.
Weliswaar gebeurt er niets spectaculairs maar de dagen hebben nu een beetje vast ritme gekregen.
‘s Morgens doen wij beiden een beetje de gebruikelijke werkzaamheden.
En ik houd van brieven schrijven dus er gaan er elke dag wel minimaal 2 op de post.
1 x Per week doet Hanneke voor een week boodschappen en ik heb die supermarkt gebeld om te horen, wat de rustigste tijd is.
Dan breng ik haar met de auto en gaat ze zelf boodschappen doen.
Eerst zei ik, dat ik dat wilde, maar zij antwoordde terecht, dat zij wist waar alles spullen lagen en dus veel sneller klaar zou zijn.
Als zij dan de winkel uitkomt til ik de boodschappen in de wagen en rijden we naar huis.
Voor de lunch lopen we van ½ uur tot ¾ uur en dan gaan we lunchen.
Ik heb net een project beëindigd ! Er was een vraag van één onzer 9 kleinkinderen, hoe het leven van Hanneke vroeger was geweest.
Nu is Hanneke in 1942 geboren in Haarlem in een klein huis met 9 kinderen, waarvan zij de op één na jongste is.
En ik heb altijd alles van de familie verzameld en bewaard dus ik ben begonnen met haar oma en opa, die achter hen in een straat in Haarlem woonden, tot de tijd, dat wij met elkaar omgingen.
Wat mijzelf opviel, was, dat, omdat de eerste en spannendste jaren zich in de oorlog afspeelden en daarover dus ook veel kon schrijven omdat er 12 jaren verschil zit in de leeftijd van Hanneke met haar oudste zus, ik weer begon te denken aan Duitsers als “Moffen”.
Het is een verzameling van 28 bladzijden geworden en van de kinderen heb ik al een enthousiast commentaar gekregen, waar ik heel blij mee ben. Van lezen houden we beiden heel erg veel en indertijd heb ik colleges gevolgd bij Henk van Os over Chagall, waarin ik me , na de zeer boeiende serie door Jeroen Krabbé, weer opnieuw ben gaan verdiepen.
Kortom: geestelijk kom ik er rijker uit.
Voorlopig laat ik het hierbij en van harte bedankt Joop
Hartelijke groet en veel sterkte aan iedereen,
mede namens Hanneke
Ben Ragas
Hier Maja Metselaar, wat een akelige tijd als je alleen bent zoals ik zonder mijn Koos, die mijn mantelzorger was. En nu dat hij er niet meer is, merk ik extra goed hoe hij mij verwende. 's Morgens de verwarming aan voordat ik naar beneden kwam op mijn traplift. Mijn eitje zacht gekookt op het dienblad, en dan ging hij met de honden wandelen.
Nu moet ik m’n eigen eitje koken en daarna snel wassen en aankleden om met de honden op m’n 3wieler naar het park te rijden.
Mn boodschappen bestelde ik via de Jumbo, die nu niet online bereikbaar is dus dat doet m’n hulp.
Maar daar staat tegenover dat wildvreemde mensen opeens met een bosje tulpen aan de deur staan, mensen die vragen of alles in orde is, die bellen, kaartjes sturen enz.
Ik red het wel, maar het is wel erg saai. Tja dit is een beetje gezeur van mij, sorry.
Wees vooral voorzichtig want het wordt mooi weer, en dus gaat iedereen naar buiten. Pas goed op jezelf en je mensen om je heen.
Liefs Maja Metselaar
Beste allemaal
Het is een heel ongewone situatie. Iedere dag hoor of zie je wat, waarvan je denkt : o ja, dat is nu ook anders geworden.
De al binnengekomen reacties van clubleden zijn zeer herkenbaar. Het is een stuk saaier geworden, maar aan de andere kant is er veel meer telefonisch contact dan vroeger. Ik was nooit zo'n beller.
Op aandrang van mijn beide dochters ben ik een dag of tien geleden gestopt met zelf boodschappen doen. Zij komen mij een of twee maal per week voorzien van leeftocht.
Verder probeer ik een soort corona dagboek bij te houden, maar daarover ben ik nog niet erg tevreden.
Iedere dag loop ik een blokje om. Met 25 minuten vind ik het welletjes. Binnen zit ik ongeveer even lang nog op een hometrainer. En dan ben ik weer tevreden over mijzelf
Samengevat : het zou weliswaar beter kunnen, maar met mij gaat het toch wel goed
Ik hoop met jullie ook.
Hartelijke groet,
Wout
Hallo dierbare clubgenoten,
Het leven is saai geworden door één heel klein virusje, een onzichtbaar iets, dat de hele samenleving plat legt.
Peter, bedankt voor je sociaal bewogen email. Jij hebt verwoord wat we allemaal denken en voelen: kunnen we iets voor een ander doen zonder enig risico te lopen op besmetting.
We leven in een zelfgekozen isolement, met hoogstens een fiets- of wandeltochtje.
Wij leven in een luxe positie van een ruim huis, kinderen in de buurt voor de boodschappen en af en toe een zwaai vanachter de ramen.
Groet, Anke en Han
Ja gewoon mailen is wellicht het simpelst...
en vandaar dan zo dit bericht
Every day Coronationday
Inderdaad….. Koning Virus houdt ons elke dag danig bezig. Zijn bewind wordt door menig monarch met jaloerse blikken gevolgd en sommigen worden er sterk door geïnspireerd.
Wij hebben zoiets nog nooit meegemaakt, de oorlog was iets heel anders want er was een duidelijke vijand!....en net zoals bij velen van jullie ook het geval zal zijn, ontkom ik er niet aan om daar bijna dagelijks over na te denken en me af te vragen WAT we nu EIGENLIJK meemaken.
Maar eerst even gewoon: Miek en ik maken het nog steeds goed. We mogen van de kinderen geen boodschappen doen; er is gelukkig een zoon met gezin in Lisse en die doen de boodschappen en 2x per week zien we ze, op afstand bij de voordeur, naar binnen komen doen ze niet, dat mag niet van hen! En er is telefoon….die wordt meer dan ooit gebruikt.
We hebben een tuin, met veel werk, en we lopen dagelijks het” Laarzenpad” van het Landgoed Keukenhof; het bos is nu veel te druk! Miek schildert veel, is een zgn. coronacollectie aan het opbouwen : kleine schilderijen van bolgewassen….juweeltjes vind ik het! De tuin heeft er nog nooit zo netjes uitgezien en dat na die idioot lange natte periode. Verder is er eindelijk tijd voor klussen die lagen te wachten. Er staat een piano en de boekhandel brengt de gevraagde boeken tot bij de voordeur…
Dat gaat allemaal goed, maar het zal je toch maar treffen! Ik hoop dat jullie allemaal er goed doorheen mogen komen en dat we elkaar in de loop van dit jaar toch weer regelmatig mogen gaan ontmoeten. Nu merk je pas goed wat een waarde zo’n club heeft!!
En ik ga nu toch maar eens goed nadenken over WAT we nu EIGENLIJK meemaken.
Het ga een ieder goed, houd afstand en de moed erin!
Joop
Peter en allen,
Na het eerdere stukje dat ik heb geschreven, is er weinig veranderd in de dagelijkse dagbesteding. Heb me wat verder verdiept in het schrijven van Haikoes, je weet : drieregelige gedichtjes met 5 lettergrepen in de eerste, 7 in de tweede en 5 in de derde regel, zoals
Het is stil op straat
Het huis vraagt om opruimen
Samenzijn geeft rust
Verder heb ik aan Lous’ wens om mij een Koninklijk uiterlijk te geven met enige aarzeling toegegeven, het spaart in ieder geval scheermesjes uit.
Heb je al veel bijdrages voor het PR magazine?
Groet, Paul
Dick IJsselmuiden
Dag Peter, het gaat goed, We missen wel onze vrijheid.
Beste Peter,
Het gaat, de lastige omstandigheden in aanmerking genomen, goed.
We zullen geduld moeten hebben en ons aan de regels houden en hopen dat er binnen niet al te lange tijd een eind aan zal komen.
Ook ik bel en mail en FaceTime iedere dag, heb een abonnement bij AH gekocht zodat ze 3 maanden lang iedere week mijn boodschappen thuis bezorgen.
Wat ben ik blij dat ik op tijd verhuisd ben naar Oegstgeest, een heerlijk groot appartement met een prachtig uitzicht op een vaart die van Haarlem naar Leiden voert en de Klinkenberger plas met om de hoek “ de Bosrand” een prachtig nieuw tuincentrum én twee grote balkons aan twee kanten dus altijd zon ( als die schijnt) .
Heb ook nog kinderen die mij iedere dag bellen én een zusje ( ret. Internist EMc) die mij iedere dag op het hart drukt toch vooral niet naar winkels te gaan.
Ik wens jullie allen het allerbeste, veel geduld en hoop jullie weer te zien op een gemengde bijeenkomst als het weer kan/ mag !
Een hartelijke groet,
Ellemieke Walenkamp
Belevenissen van een Past Rotarian in crisistijd.
Beste Joop,
Bizarre tijden, maar doemdenken lost niets op, daarom gaan wij thuis zoveel mogelijk door met wat we altijd al doen. Maar wel wat extra, zoals de tuin omtoveren in een mini Keukenhof, bij ontstentenis van de echte. Boekenkasten opruimen en enkele oude boeken weer eens lezen, naast alle nieuwe boeken (trouwens wat een mooi Boekenweekgeschenk Leon & Juliette). TV kijken en je ergeren aan al die Kamerleden die met hun onzinnige vragen vooral denken zichzelf te profileren, vooruit lopend op de komende verkiezingen. Alternatieve verjaardag gevierd, waarbij de kinderen vanuit de tuin en op gepaste afstand mij hebben toegezongen. In je eentje boodschappen doen, zonder te hamsteren. Lekkere maaltijden bereiden, gebaseerd op het geleerde bij de kookcursus van L’Air brûlée.
En uiteraard veel thuis gymnastiek, wat fietsen en wandelen in de zon. En dan veel appen, mailen en telefoneren.
Joop, dit is een korte samenvatting van de tijdsbesteding in de afgelopen weken.
Groet, Paul
Beste allemaal, gelukkig kan ik jullie laten weten dat ik niemand persoonlijk ken die zo geleden heeft onder de helse kwellingen die een besmetting met het coronavirus kan veroorzaken.
Maya en ik evenals onze lieve zoon, zijn vrouw en onze twee creatieve kleindochters maken het, in ieder geval tot nog toe, helemaal prima.
We ondersteunen de middenstand door het kopen van exquise delicatessen, ‘in tijden niet zo lekker gegeten’.
Ik heb behoorlijk gehamsterd: twee liter verf en 25 vellen schuurpapier gekocht om al die verf die er al sinds 1938 op zit eindelijk eens op te frissen.
Wat een genot te wonen in een huis met een tuin waarin altijd genoeg te doen valt.
Ook bak ik sinds een maand of drie elke week een aantal koekjes die gretig aftrek vinden.
Ik zou het bijzonder op prijs stellen als jullie allemaal laten weten, middels een mail naar mij, hoe het met je, en alle geliefden gaat.
Met vriendelijke groet, en graag tot fysiek ziens,
Peter van Doorne
200327 Mijn Corona tijd….Arthur
Wat vreemd……geen Past Rotarian bijeenkomsten, geen bridge bij vrienden, geen
Bridgeles, niet meer sporten op maandag ochtend in Voorhout! Dit alles mis ik en
nog veel meer. Ik kijk wel wat meer naar het nieuws op TV: en s ’middags, na middag
en avond, ook BBC, Arte een ADR. Volg de ontwikkelingen t.a.v. Corona op de voet.
Wat ik wel doe is fietsen! Probeer mijn doel: 200 km per maand aan te houden.
Rondje Kaag, Rondje Wassenaar Katwijk of naar Koudekerk op en neer. Ook was ik
bij mijn dochter in Vaassen, met de auto. Zette bij Sikkens de cruise controle op
103 km/h en geen veranderingen gedaan (niet remmen, niet gas geven) t/m
Apeldoorn (138 km) - zo stil was het op de wegen.
Zeer hartverwarmend was het aanbod van jongere buren om voor ons de
boodschappen te doen! Voorlopig doen wij het nog zelf……
Ja en dan de tuin! Er is van alles te doen: Onkruid wieden, graskantjes bijwerken,
tegelpaden onkruid vrij maken met azijn en voegen instrooien met Berkelzand etc.
etc. Toch nog bij de nieuwe Bosrand (Tuincentrum) in Oegstgeest geweest. Per klant
een boodschappenwagen die van te voren goed gedesinfecteerd werd. Prachtige
bloemen en planten gezien – en gekocht. Het was niet druk, jammer voor de
Bosrand, goed voor ons. De 150 cm afstand konden wij gemakkelijk waarmaken.
Er wordt nogal wat afgebeld en gewhatsappt. Vooral met de kinderen. De oudste
woont in de buurt van Madrid. Gelukkig buiten het centrum, hier heerst de epidemie
(nog) niet. Yvonne en haar man Miguel geven een tijdschrift uit in
levensmiddelensector. Alles ligt stil – er zijn grote zorgen……
Maar er zijn ook goede berichten! Hun zoon Diederiek wordt vader, een meisje is
opkomst! Susan en ik worden overgrootouders!!!! Heel bijzonder. Prachtig als je
zoiets mee mag maken.
Dan belde mijn oude school vriend Axel van de lagere school uit Duitsland op. Ook
hij wilde weten hoe de situatie in Nederland is. Hij berichtte dat dit jaar zijn verjaardag
in april niet gevierd wordt i.v.m. corona epidemie. Gelukkig was zijn woonplaats
(Schöningen bij Hannover) nog virus vrij. Jaarlijks bezocht ik hem.
Terug naar CORONA in Nederland: Natuurlijk maken wij ons grote zorgen. Niemand
weet hoe lang het nog zal duren en wat de (economische) gevolgen zullen zijn. Gaan
de aandelen nog meet dalen? Hoe komen wij er in Europa weer boven op? Net
hoorde ik dat ook Boris Johnson de virus te pakken heeft……
Zelf kunnen wij er weinig aan doen, houd je aan de regels en met een beetje geluk
hopen wij er ongeschonden doorheen te komen!
Het coronavirus belicht in een gedicht (door Hans Juffermans)
Gedreven door het coronavirus in het land
Neem ik de KROONTJES pen ter hand
Om u te informeren over de huidige stand
Van gemoedsrust, maar ook van gezond verstand
Al is het wel even wennen
Aan deze intelligente quarantaine
Echter zo’n crisis smeedt ook een bijzondere band
Tussen mensen ondanks de 1,5 meter afstand
Echter voor ons vormt het virus niet alleen een gevaar
Maar ook wat is nepnieuws en wat is waar
Nu het lijkt dat de staat ons leven gaat bepalen
Is er voor potentaten veel voordeel te halen
Zoals het op termijn willen behouden van de macht
Ook al wordt daarmee de democratie ontkracht
En dreigt voor velen het leven onder permanente curatele
Ik lig daarentegen wel wakker van onze manier van leven
Zodat elk virus zich te gemakkelijk kan verspreiden door globalisering en handen geven.
Hans Juffermans.